دولت آینده سرمایه اجتماعی اصفهان را بازگرداند

اگر چه اقتصاد در جهان کنونی بیش از دیگر ابعاد زندگی انسان مورد‌توجه قرار گرفته و دولت‌ها بیش از هر چیز به مسائل اقتصادی توجه می‌کنند؛ اما یک جامعه برای بقا به داشته‌هایی بیش از شرایط اقتصادی مطلوب نیاز دارند. یکی از مهم‌ترین این داشته‌ها برای حفظ و انسجام پیکره هر جامعه‌ای سرمایه اجتماعی آن است. انگاره‌ای که در جوامع دیگر به خوبی به آن پرداخته می‌شود و رابطه آن با پدیده‌های مختلفی چون دموکراسی، جامعه مدنی، آسیب‌های اجتماعی، آموزش، سلامت، توسعه اقتصادی و … مورد بررسی قرار می‌گیرد، سرمایه اجتماعی است که می‌تواند به رشد اقتصادی و توسعه کمک کند. شاید یکی از جاهایی که می‌توان میزان سرمایه اجتماعی را اندازه گرفت اعتماد،‌ همکاری و مشارکت در کنش‌های سیاسی، ‌اقتصادی و اجتماعی باشد. نرخ مشارکت در انتخابات بخصوص ریاست‌جمهوری هم می‌تواند اعتماد و سرمایه اجتماعی هر شهر و دیاری را نشان دهد.

 با نگاهی به آمار مشارکت و میزان آرای مردم استان مشخص می‌شود که سرمایه اجتماعی اصفهان در طول سال‌های گذشته دچار خدشه شده است و گاه به آن لطمه‌های جدی وارد شده است اما دولتمردان به آن توجهی نداشته تا آنجا که به روزگاری رسیده که اکنون وضعیت اعتماد و سرمایه اجتماعی استان اصفهان در میان 31 استان کشور در رتبه‌های آخر قرار گرفته است. 

در انتخابات سال 1400 اصفهانی‌ها در میان پنج استان با کمترین مشارکت بودند در حالی‌که اصفهان جزو سه استان برتر در مشارکت انتخابات 1388 بوده است. اینکه بر اصفهان و مردم آن چه گذشته که به اینجا رسیده است شاید با یک بررسی و مطالعه به وضوح بتوان آن را دریافت. 

دولت‌ها در سال‌های گذشته بخصوص در دو دهه پیش همواره به مردم اصفهان وعده‌هایی دادند که کمتر محقق شد و سلامت و حیات استان را به خطر انداختند. استانی که به اندازه 14 استان درآمد برای دولت‌ها داشته و از جبهه‌های دفاع مقدس تا جبهه‌های اقتصادی و تحریم همواره چرخ زیر آسیاب بوده است، در جنگ تحمیلی با تقدیم 23 هزار شهید به صحنه جهاد رفت و در سال‌های تحریم و مشکلات اقتصادی با تلاش و همت چرخ اقتصاد را چرخاند حالا در صدر تورم، آلودگی هوا،‌ سرطان و تنش آبی قرار گرفته است. سلامت، آب، ‌محیط زیست ، اقتصاد و معیشت کشاورزان، کارگران و دیگر مردم استان به خطر افتاده است. 

در سه سال گذشته و در دولت سیزدهم سعی شد بخشی از این مشکلات مرتفع شود و حالا دولت چهاردهم و رئیس‌جمهور آینده  باید در اولین گام برای بازگرداندن سرمایه اجتماعی به استان تلاش کند. اصفهان با حدود 5 میلیون جمعیت یکی از سرمایه‌های اصلی کشور است که باید به آن اهمیت داد و وعده‌هایی که در دولت‌های گذشته نادیده گرفته شده یا کمتر پیشرفتی در آنها داشتیم را به سرعت پیش ببرد و به سرانجام برساند.

مهم‌ترین وعده و حلال بسیاری از این مشکلات هم رفع مسائل آبی استان است و بعد مسئله سلامت. 

استانی که لقب پایتخت گردشگری ایران را با خود همراه دارد از نظر شاخص‌های سلامت در وضعیت مطلوبی به سر نمی‌برد. در حالی که در دهه‌های گذشته، صنعتی شدن استان یک امر اجتناب ناپذیر بوده و توسعه شهرنشینی در این استان هم تاثیرات خود را داشته، بیماری‌هایی که شناسنامه اصفهان را لکه‌دار کرده عمدتا ریشه در شرایط زیست محیطی دارد و رشد و شدت شیوع آنها به همین سبب، اغلب مربوط به دو دهه اخیر است. استان اصفهان از سال‌ها قبل به عنوان کانون شیوع ‌ام‌اس در کشور شناخته شده و کارشناسان استان اذعان می‌کنند طی سال‌های گذشته، تعداد مبتلایان ‌ام‌اس در استان نه تنها رشد صعودی داشته بلکه اکنون از میانگین کشوری بیشتر است.

اینها مسائلی است که باید در دولت آینده جزو اولویت‌ها قرار گیرد تا بلکه به ارتقا و بازگرداندن سرمایه اجتماعی استان اصفهان کمک کند.